Tylko Prawda jest ciekawa

Słowo jest jak miecz. Potrafi zabijać, ale daje bezpieczeństwo i świadczy o statusie

piątek, 20 września 2013

Jesienne ścieżki wieczoru objawiły mi niedosyt małych radości
Kwieciste łąki uśmiechów przesiąkły modlitwą pełni księżyca
Strugi spalonego tytoniu wyciągały macki do gwiazd
Cisza obejmując mnie dała mi harmonijny spokój duszy

Autor: Azrail o 22:21
Wyślij pocztą e-mailWrzuć na blogaUdostępnij w XUdostępnij w usłudze FacebookUdostępnij w serwisie Pinterest

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Nowszy post Starszy post Strona główna
Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Archiwum bloga

  • ►  2017 (1)
    • ►  sierpnia (1)
  • ►  2016 (4)
    • ►  czerwca (2)
    • ►  stycznia (2)
  • ►  2015 (4)
    • ►  września (2)
    • ►  lipca (1)
    • ►  lutego (1)
  • ►  2014 (8)
    • ►  listopada (1)
    • ►  października (3)
    • ►  sierpnia (1)
    • ►  czerwca (1)
    • ►  lutego (1)
    • ►  stycznia (1)
  • ▼  2013 (71)
    • ►  grudnia (14)
    • ►  listopada (10)
    • ►  października (13)
    • ▼  września (5)
      • Deszcz kwitnie na wrzosach Zachmurzone kwiaty desz...
      • Poezjo, darze parakleta, wejdź w melodię moich kro...
      • po każdej nieobecności miasto wygląda obco patrzys...
      • Jesienne ścieżki wieczoru objawiły mi niedosyt mał...
      • Nocne żale zatopione u stóp połonin skaleczyłem wi...
    • ►  sierpnia (4)
    • ►  lipca (4)
    • ►  czerwca (8)
    • ►  maja (13)

O mnie

Moje zdjęcie
Azrail
Zamieszkuję na dnie samego siebie
Wyświetl mój pełny profil
Motyw Prosty. Obsługiwane przez usługę Blogger.