piątek, 27 września 2013

Poezjo, darze parakleta, wejdź w melodię moich kroków
Poezjo najwyższa obejmij mnie Życiem
Poezjo nieśmiertelna zwracam jabłko pierworodne
Niech melodia Twojej obecności delikatnie zmiażdży srebrne nici kajdan
Wierszu najpierwszy wezwij moje wersy do tańca
Rzeko Poezji opadnij deszczem na krwawe łąki życia
Wodospadem tym zaznacz Swoje piętno na mnie

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz